به کرونا عادت نکنیم

امروز عصر خیابان‌های شهرِ سیرجان، شلوغ‌تر از روزهای قبل بود. پس از چندروز خلوتیِ خیابان‌ها که به‌سببِ شوکِ ورود‌ِ ویروس‌ کرونا به‌کشور بود، به‌نظر می‌رسد مردم برای تامینِ نیازهای شب‌عیدشان، قضیه‌‌ی #کرونا را فراموش کرده‌اند و یا با بی‌خیالی از کنارش عبور کرده‌اند!
اما چرا مردم اتفاقی به این‌مهمی را چندانِ جدی نگرفته‌اند؟ شاید بتوان ریشه‌ی این موضوع را در رفتارهای قبلیِ شهروندان و در موقعیت‌های مشابه، جست‌وجو کرد. مشابه از این نظر که برخی اتفاق‌ها در هنگامِ وقوع به‌شدت بر نوعِ‌رفتار مردم تاثیرگذار هستند و به دلیل شوک‌ناگهانی، روح‌وروانِ آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. و گرنه قضیه‌ی کرونا به دلیلِ ارتباط مستقیم با موضوع حفظِ‌جان و سلامتیِ انسان‌ها، قابلِ قیاس با رخدادهای پیشین نیست.
از موضوع دور نشویم و ببینیم چرا بسیاری از مردمِ شهری مثل سیرجان، چند روز پس از شوکِ ایجاد شده حاصل از شیوع‌ ویروس‌کرونا، بی‌توجه به‌هشدارهای جدیِ مسوولان کشوری و شهرستان، از خانه‌های خود خارج شده‌ و رهسپارِ مکان‌های شلوغی مثل پاساژها و بازارقدیمیِ شهر شده‌اند؟ دلیلِ این امر واضح است. ما مردمی شده‌ایم که خیلی زود به هر چیزی عادت می‌کنیم.
به رخدادهای پیشین توجه کنید. از فیلترشدنِ تلگرام تا ماجرای گرانی‌های افسارگسیخته و… در مقابلِ همه این رخدادها، نهایت واکنشِ ما این بوده است که چندروزی در مورد آن‌ها جوک‌ بسازیم، کمی هم غر بزنیم و بعد… عادت می‌کنیم!
آری؛ همیشه عادت می‌کنیم. اما یادمان نرود که مساله‌ی ویروسِ مرگبار کرونا، زمین تا آسمان با رخدادهای پیشین، توفیر دارد. این‌جا موضوعِ مرگ‌و‌زندگی و حفظ‌جانِ انسان‌هاست‌. تلگرام نیست که با فیلترشکن دورش بزنیم و به‌محدودیت‌هایش عادت کنیم!
کرونا به‌شرطِ پیشگیری و خودداری از حضور در مکان‌های شلوغ (به غیر از مواردضروری) قابل کنترل است و در نگاهی امیدوارانه تا عیدنوروز به مرحله‌ی مهار می‌رسد. با کمی عقلانیت و مسوولیت‌پذیری، کمک کنیم تا دوباره باهم، آمدنِ فصل‌بهار و رویشِ شکوفه‌ها را جشن‌ بگیریم.
فقط این‌بار باید عادت‌کنیم که عادت‌‌نکنیم! غیر از این باشد، کلاه‌ِمان پسِ معرکه است.