پاسارگاد در شماره امروز خود نوشت: دفن اموات در بهشت زهرا از فروردین ۹۷ ممنوع شد اما قصهی پریشانی خانوادههای امواتی که آرامگاه خصوصی دارند ادامه دارد.
تا ۱۵ اردیبهشت ماه مهلت مراجعه مالکان قطعات خصوصی بهشت زهرا به سازمان آرامستانهاست تا برای جایگزینی قطعه خصوصی در آرامستان به جای بهشت زهرا مراجعه کنند، اما هنوز تعداد زیادی از مالکان مراجعه نکردهاند و زمین فعلیشان را حق قانونی خود برای دفن امواتشان می دانند.
یکی از افراد که زمین مقبره خصوصی خانوادگیشان را سال ۱۳۷۰ خریداری کرده و چند نفر از نزدیکان وی در آن جا آرمیدهاند با مراجعه به دفتر پاسارگاد خواستار انعکاس اعتراض مالکان قطعات خصوصی به ممنوعیت دفن اموات در این زمینها شدند.
عصر پنجشنبه چند تن از این افراد در بهشت زهرا جمع شده بودند و نارضایتی خود را اعلام میکردند.
ناراضی هستیم؛ اینجا حریم شخصی ماست
«زمینهای ما سند دارند و هیچ مقامی نمی هواند حرفی بزند. مثل این است که بگوییم شما در خانه خودتان حق ندارید کاری انجام دهید. در رشت و تهران هم قبرستان در مرکز شهر است. دو سال پیش ۲۰۰ میلیون تومان بابت این زمین پول دادیم. اگر تمام زمین آرامستان را بدهند، آنجا نمیرویم.»
اینها صحبتهای یکی از مالکان بود. دوری راه و قصبی بودن زمین آرامستان دلایلی است که عنوان میکردند؛ «به زور از آقای قطبی این زمین را گرفتند.» به عقیده آنها بهشت زهرا از نظر بهداشتی مشکل ندارد؛ «خانههای نزدیک بهشت زهرا مال مرکز بهداشت هستند، می گویند از نظر بهداشتی مشکل دارد. می خواهند زمینهای اطراف بهشت زهرا را بسازند بهانه بهداشتی را عنوان می کنند، چه کسی کارشناسی کرده که مشکل دارد؟ پشت این قضیه سرمایهدارهایی هستند که اطراف بهشت زهرا زمین دارند.»،«قبرهای خصوصی ما جزو ارزشهای ماست. برای اینکه تمام خانوادهمان در کنار هم دفن شوند این زمینها را خریدیم. کل خانواده اینجا دفن هستند.اگر کسی از نزدیکان ما فوت کند و در آرامستان دفن شود نمیتوانیم دو جا در رفتوآمد باشیم. با ماموری که کشیک میدهد درگیر میشویم. اگر جنگ هم راه بیافتد در همین زمین خصوصی که داریم دفن انجام میدهیم. دور اینجا را دیوار بگذارند و به ما کاری نداشته باشند. حاضریم نسبت به سهم خودمان هزینه حصارکشی و کاشت چمن را بدهیم.»،« اینجا قدمت چند ساله دارد و دلخوشی ماست. می خواهند دل خوشی ما را بگیرند، مسئولان نباید از موقعیت کاری خودشان استفاده کنند. زمانی که ما بابت این زمینها پول دادیم ارزش زیادی داشت و ما میتوانستیم به جای این زمین ملکی بخریم که الان خیلی ارزش داشت. زمین آرامستان با زمین بهشت زهرا تفاوت قیمت دارد. سال ۷۱ هر قطعه صد متری را ده هزار تومان گرفتیم.» حرف همه معترضان همین است.
برخی می گفتند برای دفن به روستاهای اطراف میرویم اما به آرامستان که زمین قصبی است، نمیرویم. این افراد زمینشان را حریم شخصی می دانند و میگویند شبانه مردههایمان را دفن میکنیم.
قانون باید اجرا شود
سمیه پورپاریزی در این باره توضیحاتی ارایه داد: «بسیاری از افرادی که قبور خصوصی داشتند برای تحویل قطعات خصوصی در آرامستان مراجعه کردند.»
مسئول سازمان آرامستانها با بیان اینکه جابهجایی آرامستان مصوبه شورای سوم و لازمالاجراست، افزود: «تابع قانون هستیم و فقط قانون را اجرا میکنیم و در این قضیه دادستان و نیروی انتظامی ما را حمایت میکنند و دستور اکید دادستان است که دفن صورت نگیرد.» وی ادامه داد:«به این عده حق میدهیم چون زمین خریدهاند اما آرامستان را طوری ساماندهی میکنیم که تمایل داشته باشند به آنجا بروند. مردم ما فهمیده هستند و با شهرداری و ما همکاری خواهند کرد.»
به گفتهی پورپاریزی قطعه جانبازان و هنرمندان و سایر قطعهها مشخص شده است و هر یک از مالکان قطعه خصوصی در بهشت زهرا مراجعه کنند به آنها قطعه خواهیم داد.
وی در پاسخ برخی که میگویند به زور متوسل شدهاند، میگوید: «به زور متوسل نشدیم بلکه رعایت قانون و قانونمداری است.» مسئول آرامستانها اظهار کرد: «در اکثر شهرها بهشت زهرا به بیرون شهر منتقل شده است. از جمله رفسنجان و شیراز. در شیراز یک مورد دفن غیر قانونی صورت گرفت که دستور نبش قبر داده شد. مطمئتا مردم سیرجان همکاری لازم را خواهند داشت. دور بهشت زهرلا نیروی انتظامی گشت میزند، اگر مردهای غیر قانونی دفن شود در آینده ورثه او به مشکل بر میخورند».
بسیار زیبا و ذکر نام مولف بسیار پسندیده بود
نام منبع خبر (نشریه پاسارگاد) در انتهای خبر آمده است.